-
1 εσχαρα
(χᾰ) ἥ1) очаг(πῦρ ἐπ΄ ἐσχαρόφιν καίετο Hom.; πρὸς ἐσχάρᾳ καθήμενος Plut.)
2) жаровня(τέν ἐσχάραν ἐκφέρειν τινί Arph.; πῦρ ἐπ΄ ἐσχάρας φέρειν Xen.)
3) костер, сторожевой огонь4) жертвенник(Φοίβου Aesch.; Διός Eur.; βωμοὴ ἐσχάραι τε Soph.)
5) pl. Arph. = μαβςα πυδεξδοςυν6) мед. струп ( на месте ожога) Arst.